معدنی و فلزی

به اشتراک‌گذاری دانش اقدامی مهم برای حفظ مزیت‌های رقابتی و افزایش اثربخشی عملیاتی است. از این طريق، سازمان‌ها قادر به بهبود عملكرد عملياتي و مزيت رقابتي خود می‌باشند. سازمان‌ها از فناوری‌های پیشرفته دانشی در دستیابی به اهداف خود و تسهیل نوآوری و انتشار دانش در طول زنجیره تولید به منظور بهره‌وری، ارتقاء کیفیت و ایجاد مزیت رقابتی استفاده می‌کنند.
صنایع معدنی و فلزی نیز به عنوان یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین صنایع جهان از این قاعده مستثنی نیستند. پراکندگی بالا در نقاط مختلف عملیاتی ، بهره‌گیری از نیروی موقت و حجم بالای دروس‌آموخته‌ و تجارب خلق شده حین انجام پروژه‌ها از ویژگی‌های این صنعت است. جابجایی بالای کارکنان و نبود سازوکاری جهت کسب، ذخیره و به اشتراک‌گذاری دانش و تجارب آن‌ها، یادگیری جمعی را کاهش داده و صنعت معدن را با خطرات جدی مواجه می‌سازد. از این رو بهره‌گیری از سیستم‌های مدیریت دانش جهت اخذ و مدیریت دارایی‌هایی دانشی در صنایع معدنی و فلزی ضروری است.
سامانه‌های مدیریت دانش به منظور ایجاد و مدیریت مخازن ذخیره و توزیع دانش طراحی شده‌اند. ثبت و به‌روزرسانی دانش و به‌روش‌ها جهت ایجاد جریان دانشی در صنایع معدنی و فلزی در کنار اجرای مؤثر سیستم مدیریت دانش سبب ترویج نوآوری، کمک به بهبود فرآیندها و افزایش بهره‌وری می‌شود. هم‌چنین تاثیر به‌سزایی بر جلوگیری از فرسایش نیروی کار خواهد داشت. از آنجا که سازمان‌های معدن‌کاری عموما در قالب گروه‌هایی از شرکت‌های کوچک، مستقر در مناطقی کار می‌کنند که عملیات معدنی در آن‌ها در جریان است؛ یک سیستم مدیریت دانش می‌تواند سبب ارتقای همکاری و شکل‌گیری محیط کار دانشی و یادگیرنده شود. حوزه‌های تمرکز مدیریت دانش در صنایع معدنی و فلزی شامل کسب دانش ضمنی، ادغام و اکتساب دانش، بهره‌وری و اثربخشی، مدیریت دارایی‌های دانشی، بهبود فرآیندها، ایمنی و اشتراک دانش است.