امروزه، خدمات بهداشتی و درمانی و محصولات غذایی زمينهساز سلامت جسمی و روانی افراد و پيشنياز توسعه پايدار میباشند و کارکنان مشغول در این صنایع بیش از هر حرفه دیگری نیازمند حل سریع مشکلات و اخذ تصمیمات آنی هستند. پزشکان و کادر پزشکی دائما با اطلاعات جدید مواجه بوده و این موضوع ضرورت دستهبندی و استفاده بهموقع از این اطلاعات را دو چندان میکند. از سویی دیگر با توجه به تولید و ارائه مستمر خـدمات، رابطه نزدیکی با مشتری (بیمار) و اهمیت این اقدامات در سلامت جامعه، مراکز بهداشتی درمانی از نظر یادگیری در سطحی حساس قـرار داشته و از جایگاه ویژهای برخوردار هستند. همچنین زنجیره تامین مواد غذایی فرآیندهای کنترل شدهای با ترکیب دانش، مهارت و فناوری در جهت تولید محصول میباشد. توانمندی در فرآیند تولید و توسعه محصولات از قابلیتهای مزیت آفرین برای شرکتهای این حوزه محسوب میشود و تولید و توسعه محصول، کاری اطلاعاتی و دانشمحور است. از این رو مدیران در سازمانهای بهداشتی درمانی و صنایع غذایی بایـد حرکت به سوی ایجاد سازمان یادگیرنده را آغاز کنند.