استراتژی مدیریت دانش متناسب با دوره فراگیری ویروس کووید-19

مدیران سازمان‌‌ها همواره به دنبال چیستی دانش و نحوه کسب و استفاده از آن به منظور تصمیم‌‌گیری هستند. راهکارهای مدیریت دانش جهت بهبود فرآیندهای سازمان سبب استقبال مدیران از مدیریت دانش شده است. این اقدام به شناسایی و بهبود ناکارآمدی‌‌های سازمان کمک کرده و مانع از تکرار ریسک‌‌های اجرایی می‌‌شود. مدیران در سازمان‌ها باید به سه مرحله تجمیع، یکپارچگی و ساختاردهی مجدد دانش توجه کنند. زیرا توجه به این چرخه سبب دسترسی به دانش مورد نیاز سازمان برای غلبه بر موقعیت‌های چالش‌برانگیزی همچون کووید 19 می‌‌شود. بنابراین فرآیند تجمیع، ادغام دانش در عملیات روزمره و ساختاردهی مجدد و مستمر برای تشخیص چالش‌های مرتبط با شیوع ویروس کرونا و واکنش سریع و موثر نسبت به آن، بسیار کاربردی است.

گام اول در این مدل، از طریق جمع‌آوری سرمایه‌‌های فکری سازمان و دانش حاصل از محیط‌های بیرونی (ذی‌نفعان، مشتریان و غیره) انجام می‌‌شود. به منظور اجرای این فرآیند، مدیران باید محیطی با شرایط زیر را برای کارکنان فراهم آورند: 
•  کسب دانش درباره محصولات یا خدمات جدید؛
•  الگوبرداری از عملکرد رقبا و سایر صنایع؛
•  استفاده از بازخورد دیگران برای بهبود عملکردهای آتی؛
•  استفاده از تیم‌ها (برای مثال کمیته‌ها یا تیم‌های مدیریتی) برای مدیریت منابع دانش؛
•  تدوین و اجرای برنامه‌های آموزشی؛
•  در نظرگیری برنامه‌هایی برای بهبود مسیر شغلی افراد و یا استخدام متخصصان؛
•  برگزاری رویدادهای سازمانی مانند جشنواره‌های دانشی جهت ارتقا فعالیت‌های دانشی.
در گام دوم، دانش سازمانی را باید برای افزایش اثربخشی و کارایی سیستم‌ و فرآیندهای کاری یکپارچه کرد. بدین منظور مدیران باید در محیط کاری به موارد زیر توجه کنند:
•  نظارت و کنترل دانش سازمانی برای حفظ همراستایی محصولات و خدمات متناسب با نیازهای بازار؛
•  ارزیابی منظم نیازهای دانشی با توجه به تغییرات محیطی؛
•  ایجاد ارتباط با سیستم اشتراک گذاری دانش به وسیله نرم‌افزار و برنامه‌های مختلف؛
•  تعیین "دانش کلیدی" یا "شایستگی محوری"؛
•  استفاده از خبرگان برای ارزیابی کیفیت و اثربخشی دانش سازمانی؛
•  انتشار دانش سازمانی در بین کارکنان؛
•  پاداش‌دهی به افراد یا تیمها براساس کیفیت دانش تولید شده.
در گام سوم، دانش موجود در سازمان‌‌ها برای پاسخگویی به تغییرات محیطی و چالش‌‌های جدید در زمان کووید-19 مجدد ساختاردهی می‌شود. مدیران از مزایای برقراری ارتباط با رقبای موفق و اشتراک به‌روش‌ها آگاهی داشته و این روش را به عنوان راهی برای شناسایی فرصت‌‌های همکاری و مقابله با چالش‌های پیش رو می‌‌دانند. در راستای انجام این فرآیند، مدیران باید به منظور اثرگذاری بر موارد زیر، محیطی تعاملی به همراه شرکای تجاری سازمان نظیر تأمین‌‌کنندگان، مشتریان و... ایجاد کنند:
•  یکپارچگی دانشی با شرکای تجاری؛
•  به اشتراک‌گذاری چشم‌انداز و اهداف مدیریت دانش جهت توسعه فعالیت‌‌های مشارکتی، تسهیم اهداف بینابین و شکل‌گیری روابط مبتنی بر اعتماد متقابل؛
•  گسترش خط‌ مشی‌‌ها یا قوانین مربوط به دانش؛
•  ایجاد ارتباط میان سیستم اشتراک دانش سازمان با شرکای خارجی؛
•  تسهیل و اجرای فعالیت‌‌هایی از قبیل همایش‌‌ها، مسابقات و سمینارها.