سازمان حفاظت محیط زیست
استقرار نظام جامع مدیریت دانش در سازمان حفاظت محیط زیست
کانون شکار ایران در سال ۱۳۳۵ با هدف حفظ نسل شکار و نظارت بر اجرای مقررات مربوط به آن تأسیس شد. در سال ۱۳۴۶، پس از تصویب قانون شکار و صید، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید جایگزین کانون فوق‌الذکر شد. سپس در سال ۱۳۵۰، نام این سازمان به سازمان حفاظت محیط زیست و نام شورای‌عالی شکاربانی و نظارت بر صید به شورای‌عالی حفاظت محیط زیست تغییر یافت. همچنین، امور زیست‌محیطی از جمله پیشگیری از اقدامات زیان‌بار برای حفظ تعادل و تناسب محیط زیست نیز به اختیارات قبلی آن افزوده شد.
اهداف و ماموریت این سازمان عبارتند از:
• افزایش آگاهی، بینش، نگرش، دانش، مهارت و تعهد در زمینه محیط زیست از طریق آموزش و ارائه الگوهای عملی؛
• حمایت از منابع آبی کشور با توجه به اهمیت محیط زیست و مقایسه با سند چشم انداز ۱۴۰۴ و قوانین بین المللی؛
• ایجاد مدارس جامع محیط زیستی و شبکه ها و سمن‌های محیط زیستی؛
• آموزش محیط‌بانان در زمینه های مختلف؛
• حفاظت و مدیریت منابع طبیعی و تنوع زیستی؛
• آموزش و ارتقاء آگاهی عمومی در زمینه محیط زیست.
پروژه استقرار نظام جامع مدیریت دانش در سازمان حفاظت محیط زیست در سال ۱۴۰۲ آغاز شد.
این پروژه در ۶ فاز به شرح زیر تعریف‌شده است:
۱. ايجاد و راهبري تیم‌ها و نقش‌های مديريت دانش، سنجش بلوغ مديريت دانش؛
۲. تدوین اركان، اهداف استراتژيك و برنامه عملياتي ( نقشه راه) مديريت دانش؛
۳. شناسايي و اولویت‌بندی حوزه‌های دانش شركت و ترسيم درخت دانش؛
۴. فرهنگ‌سازی و آموزش براي ايجاد چرخه مديريت دانش و درس آموخته؛
۵. اجرای تکنیک بازنگری پس از اقدامAAR ؛
۶ . تدوین نظام‌نامه، شیوه‌نامه‌ها و روش‌های اجرایی مدیریت دانش.